Սառը Քամիներ
Գլուխ Առաջին ՝ Արարում ․
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն երբևէ այնքան գեղեցիկ չէր եղել ,որքան այս պահին երբ ՝ մթությունը գրկել էր ամբողջ տարածությունը ու թվում էր թե սև ու դատարակ այդ լիության մեջ ,կկորեմ ոնչության մեջ ,մնում էր տրվել անսահմանությանը ,ու կորչել լույսի հետ ,գնալ այնտեղ ,որտեղ պետք է վերջանար խաղաղությունը ,ու մթությունը գրկեր ամբողջը ։
Նա նայեց ուղիղ աչքերիս մեջ ,ես չէի տեսնում նրա մարմինը ,տեսքն ու ձևը ,բայց զգացի ,որ նա նայեց ,նա այնքան հուսահատ էր ,անկառավարելի մենություն կար նրա հայացքի ,և անգամ շարժումների մեջ ,իսկ ես հետևս հետև կորչում էի ,միայն այդ պահին ,ամենից շատ վստահ էի ,որ անսհամանության ու դատարկության մեջ ,մեր միակ կետը ,այն վերջն է ,որից սկսկում ենք ,իսկ ամբողջ մեր ողջ կյանքի ,մեր անմահության մեջ ,ընթացքից մինչև վերջ ,մենք գնում ենք դեպի այդ կետը ,վերջ ,որին ձգտում ենք ,ու որը մեզ է սպասում ․․․․
Եվ դա է հենց վաղջանը ,մահը ,որին հենվում ենք այն պահից ի վերջ սկսկած ,երբ դադարում ենք գոյություն ունենալ ․
Արթնացիր ՛ և միայն դա էր լսվում ,հսկայական մթության մեջ ,որի մեջ ոչինչ չկար,և չկաին պատճառներ ու հանգամանքներ ,չկաին պարտականություններ և ոչինչ ,ոչինչ չկաին ․
Արթնացիր ՛և միայն դա էր լսվում ․Եվ ինչպես կարող էի արթնանալ մի տեղ ,որտեղ ժամանակը գոյություն չունի ,և միթե կարելի էր արթնանալ մի տեղ ,որտեղ հավերժական մթություն էր ,և անմահ անսհամանություն ,բայց շարունակում էր Արթնացիր ու անվերջ արթնացիր ․
-Արթնացիր Ջո ,ջո արթնացիր
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն դիմագծեր ուներ ,ուներ գանգռահեր մազեր ,գեղեցիկ հայացք ,մատերը բարակ ,որովայնը հարթը ,կրծքավանդակը աստվածյին ․
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն անվերջ էր,մթությունը կորել էր ,կար միայն լույսը ,որի մեջ անհնար էր չկորելը ․
-Արթնացիր Ջո
ևս մեկ անգամ ․ու մարմինս տեղավորվեց ափերիս մեջ ,այն փակում էի մատերով ,մարմինս ասես մի թերթ լիներ ,որին առել էի մատերիս արանքում ,ու պինդ սեխմում էի ,և արյունը ծորում էր մատերիս արանքում ․Մատերիս մեջ գտնվող մարմինս ,իր մատերի մեջ էլ էր սեխմում մարմինս ,մատերիս մեջ գտվող մարմնիս ,մատերի մեջ գտնվող մարմնի մատերի մեջ ,կար մարմինս ,և դա էլ էր սեխմվում ․Մատերիս մեջ գտնվող մարմնիս ,մատերի մեջ գտնվող ափերի մեջ գտնվող մարմինս ,անվերջ անվերջ ,անվերջ․
-Արթնացիր Ջո
Այս անգամ ձայնը ավելի բարձր էր
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն պարզ երևում էր ․Ուներ գանգռահեր մազեր ,աչքերը կանաչ էին ,մատերը բարակ ,վիզը արահատներ ,մարմինը բնությունը ,մարդ էր ․․․
Նայեցի շուրջս ,տեսա ինձ ,հետո ետ շրջվեցի տեսա ինձ ,հետո հատակին չռեցի աչքերս տեսա ինձ ,հետո նայեցի վեր,տեսա ինձ ,հետո թեքվեցի կողք տեսա ինձ ,բոլորը սառն էին ,անիրական ,և բոլորը մերկ ,սեխմված ու արյունոտ ․
-Արթնացիր ջո
Այս անգամ ձայնը գոռաց ․
Նայեցի շուրջս ,մթություն էր ,անկառավրելի ձայն ,ասես պայթուն էր որոտում ամենուր ,ոռնոցներ ու աղաղակները ,մարդկային լացեր ,ճիչեր,ցավում էր գլուխս ,մատերով ուզում էի պինդ գրկել գլուխս ,բայց չկար այն ,հետո տեսա գլուխս ընկած հատակին ,աչքերը բայց նայում էր ինձ ․հետո հեգնանքով նայեց վրաս ․․․սև ագռավները ՜ միլիոնավոր ,որոնք ծածկեցին ամբողջ անսահմանությունը ,ես ոչինչ չէի զգում ,բայց շունչս կտրվում էր ․
Տեսա սքանելի լույսը ,այս անգամ ավելի քան պարզ ,սևազգեստ էր ,մաքուր ու գեղեցիկ հայացք ,նստած էր գահին ,որն իր ամբողջ հմայքով փայլում էր իմ առաջ ,ոսկեպատ աթոռ ,գանգռահեր մազեր ,իսկ մարմնի առաջնամասը ,մերկ էր ,լի էր դաջվածքներով ,ծխում էր ,իսկ կողքին ոռնում էի երկու սև մեծ գայլերը ․
-Ջո <<՜մի քմո էլոհիմ>>
-Արթնացիր Ջո ,Աստված Իմ արթնացիր Ջո ,Ջո Արթնացիր ․
և մթությունը տեսա․
Այն դարձյալ ծածկեց անսհամանությունը ,լռությունը զգացի ,որն ամբողջովին խլացրել էր տարածությունը ,որ ոչ սկիզբ ուներ և վերջ ,ասես հայտվել էի հենց անվերջության սրտում ,որտեղից ելք չկար,դա էլ քիչ չէր ,այն սկսկեց ամբողջովին ծածակվել մթությամբ
-Մի Քմո Էլոհիմ
Դարձյալ Դարձյալ
Ու անվերջ ․․․․․․․․․․․․․
Գլուխ Առաջին ՝ Արարում ․
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն երբևէ այնքան գեղեցիկ չէր եղել ,որքան այս պահին երբ ՝ մթությունը գրկել էր ամբողջ տարածությունը ու թվում էր թե սև ու դատարակ այդ լիության մեջ ,կկորեմ ոնչության մեջ ,մնում էր տրվել անսահմանությանը ,ու կորչել լույսի հետ ,գնալ այնտեղ ,որտեղ պետք է վերջանար խաղաղությունը ,ու մթությունը գրկեր ամբողջը ։
Նա նայեց ուղիղ աչքերիս մեջ ,ես չէի տեսնում նրա մարմինը ,տեսքն ու ձևը ,բայց զգացի ,որ նա նայեց ,նա այնքան հուսահատ էր ,անկառավարելի մենություն կար նրա հայացքի ,և անգամ շարժումների մեջ ,իսկ ես հետևս հետև կորչում էի ,միայն այդ պահին ,ամենից շատ վստահ էի ,որ անսհամանության ու դատարկության մեջ ,մեր միակ կետը ,այն վերջն է ,որից սկսկում ենք ,իսկ ամբողջ մեր ողջ կյանքի ,մեր անմահության մեջ ,ընթացքից մինչև վերջ ,մենք գնում ենք դեպի այդ կետը ,վերջ ,որին ձգտում ենք ,ու որը մեզ է սպասում ․․․․
Եվ դա է հենց վաղջանը ,մահը ,որին հենվում ենք այն պահից ի վերջ սկսկած ,երբ դադարում ենք գոյություն ունենալ ․
Արթնացիր ՛ և միայն դա էր լսվում ,հսկայական մթության մեջ ,որի մեջ ոչինչ չկար,և չկաին պատճառներ ու հանգամանքներ ,չկաին պարտականություններ և ոչինչ ,ոչինչ չկաին ․
Արթնացիր ՛և միայն դա էր լսվում ․Եվ ինչպես կարող էի արթնանալ մի տեղ ,որտեղ ժամանակը գոյություն չունի ,և միթե կարելի էր արթնանալ մի տեղ ,որտեղ հավերժական մթություն էր ,և անմահ անսհամանություն ,բայց շարունակում էր Արթնացիր ու անվերջ արթնացիր ․
-Արթնացիր Ջո ,ջո արթնացիր
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն դիմագծեր ուներ ,ուներ գանգռահեր մազեր ,գեղեցիկ հայացք ,մատերը բարակ ,որովայնը հարթը ,կրծքավանդակը աստվածյին ․
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն անվերջ էր,մթությունը կորել էր ,կար միայն լույսը ,որի մեջ անհնար էր չկորելը ․
-Արթնացիր Ջո
ևս մեկ անգամ ․ու մարմինս տեղավորվեց ափերիս մեջ ,այն փակում էի մատերով ,մարմինս ասես մի թերթ լիներ ,որին առել էի մատերիս արանքում ,ու պինդ սեխմում էի ,և արյունը ծորում էր մատերիս արանքում ․Մատերիս մեջ գտնվող մարմինս ,իր մատերի մեջ էլ էր սեխմում մարմինս ,մատերիս մեջ գտվող մարմնիս ,մատերի մեջ գտնվող մարմնի մատերի մեջ ,կար մարմինս ,և դա էլ էր սեխմվում ․Մատերիս մեջ գտնվող մարմնիս ,մատերի մեջ գտնվող ափերի մեջ գտնվող մարմինս ,անվերջ անվերջ ,անվերջ․
-Արթնացիր Ջո
Այս անգամ ձայնը ավելի բարձր էր
Տեսա սքանչելի լույսը ,այն պարզ երևում էր ․Ուներ գանգռահեր մազեր ,աչքերը կանաչ էին ,մատերը բարակ ,վիզը արահատներ ,մարմինը բնությունը ,մարդ էր ․․․
Նայեցի շուրջս ,տեսա ինձ ,հետո ետ շրջվեցի տեսա ինձ ,հետո հատակին չռեցի աչքերս տեսա ինձ ,հետո նայեցի վեր,տեսա ինձ ,հետո թեքվեցի կողք տեսա ինձ ,բոլորը սառն էին ,անիրական ,և բոլորը մերկ ,սեխմված ու արյունոտ ․
-Արթնացիր ջո
Այս անգամ ձայնը գոռաց ․
Նայեցի շուրջս ,մթություն էր ,անկառավրելի ձայն ,ասես պայթուն էր որոտում ամենուր ,ոռնոցներ ու աղաղակները ,մարդկային լացեր ,ճիչեր,ցավում էր գլուխս ,մատերով ուզում էի պինդ գրկել գլուխս ,բայց չկար այն ,հետո տեսա գլուխս ընկած հատակին ,աչքերը բայց նայում էր ինձ ․հետո հեգնանքով նայեց վրաս ․․․սև ագռավները ՜ միլիոնավոր ,որոնք ծածկեցին ամբողջ անսահմանությունը ,ես ոչինչ չէի զգում ,բայց շունչս կտրվում էր ․
Տեսա սքանելի լույսը ,այս անգամ ավելի քան պարզ ,սևազգեստ էր ,մաքուր ու գեղեցիկ հայացք ,նստած էր գահին ,որն իր ամբողջ հմայքով փայլում էր իմ առաջ ,ոսկեպատ աթոռ ,գանգռահեր մազեր ,իսկ մարմնի առաջնամասը ,մերկ էր ,լի էր դաջվածքներով ,ծխում էր ,իսկ կողքին ոռնում էի երկու սև մեծ գայլերը ․
-Ջո <<՜մի քմո էլոհիմ>>
-Արթնացիր Ջո ,Աստված Իմ արթնացիր Ջո ,Ջո Արթնացիր ․
և մթությունը տեսա․
Այն դարձյալ ծածկեց անսհամանությունը ,լռությունը զգացի ,որն ամբողջովին խլացրել էր տարածությունը ,որ ոչ սկիզբ ուներ և վերջ ,ասես հայտվել էի հենց անվերջության սրտում ,որտեղից ելք չկար,դա էլ քիչ չէր ,այն սկսկեց ամբողջովին ծածակվել մթությամբ
-Մի Քմո Էլոհիմ
Դարձյալ Դարձյալ
Ու անվերջ ․․․․․․․․․․․․․
No comments:
Post a Comment