Անջատված ենք ,ես և դու ԱՆՋԱՏՎԱԾ ենք ,այս սարսափելի աջատումով ,ախ նկարագրեմ միթ՞ե ,միթե նկարագրեմ անջատումն այդ ,միթ՞ե բառերով նկարագրեմ այդ ցավը ,որն ապրում է իմ ու քո ՄԻՋև.....
չէ դու մի մտածի ,չէ դու չես ցավում ,ցավացողը ես եմ միայն ,ես միայն այն զգում ,ես եմ միայն զգում թե ինչ է ասել ,անջատումը ........
հոգիս բացեմ ,հոգի էլ չունեմ ,չէ բաց եմ տես ,մեր անջատումից ,անջատվել է ինձանից հոգիս ,մեր անջատումից աջատվել եմ ես ինքս ինձանից ,չէ դու դու կաս ,դու քո տեղում ես մի մտածի ՍԻՐՈՒՆՍ ,դու ,ա՜խ դու չեսել հասկանա գուցե, թե ինչ է զգում մարդը ,երբ անջատված է ինքն իրենից....
.
բացում եմ նայի,մի հատվածում դու ես ,իսկ մյուսում դատարկություն ,դատարկություն ու էլ ոչինչ ,դատարկ տեղս ցավում է ,ոչինչ չկա ,բայց ահավոր ցավում է ՍԻՐՈՒՆՍ............
Չկանք մենք ,չկաս և դու ,չկա և ես,եվ մեր փոխարեն ոչինչ չկա ,կա անջատված մի ՍԵՐ ,կախված դատարկության մեջ ,նա օրորովում է ,օրորովում լուռ ,անձայն ,մեր սերն է չէ ,մերն է ,իսկ մենք չկանք,նրան չեք ճորում ,նա մնացել է մենակ,մեն մենակ.......
դու հեռացար ինձ չսիրելով ,իսկ ես հեռացա քեզ սիրելով,դու գնացիր հեռու ,իսկ ես ,եսել չգիտեմ թե ուր գնացի ,գիտեմ միայն ,որ իմ տեղում չեմ ,ամեն բան թողեցի ու հեռացա,և կորցրեցի տեղս.
ՍԻՐՈՒՆՍ գիտես տեղ եմ ուզում ,ես իմ տեղն եմ ուզում ,բայց տեղս չեմ գտնում...
ինձ հետապնդում են հիշողությունները ,ամեն քայլիս հետ ուղեկցում ինձ ,ամեն վայրկյանիս մի պահ երևում աչքերիս առաջ ,ու գիտես ԻՆՉ ,այդ հիշողությունները լցնում են ինձ կարոտով ,գցում ինձ ու կարոտ կոչվող փշերի վրա քարշ տալիս...
հա ես ԿԱՐՈՏՈՒՄ ԵՄ ,քեզ ու ՄԵԶ ......ես կարոտում եմ մեզ միասին,չէ ,չեմ հերքում ,պաշտում եմ քեզ ,ցրտաշնուչ այդ հոգիդ պաշտում եմ միջև իմ մազիս ծայրը ,սերն ինչ է՜հ ,ես ավելին եմ զգում ,քո հանդեպ չէ ,մերի հանդեպ ,մերի,որն անջատվեց ու դարձավ ԵՍ և ԴՈՒ....
Ես հեռանում եմ ինքս ինձանից,չէ ես հեռանում եմ այս կերպարից ,որն իմ մեջ է ,իմ փոխարեն ,մի հորինված կերպար ,մի հորինված ԵՍ ,ես հեռանում եմ այդ ԵՍԻՑ ,ես հեռանում եմ ,որ քեզ ՄՈՌԱՆԱՄ........ես հեռանում եմ ,որ ՄԵԶ չկարոտեմ .
ա՜խ ուր էր ,թե կարողանաի գոնե մի քայլ հեռանալ ,է՜հ ինչ եմ ասում ՍԻՐՈՒՆՍ ,չեմ կարող հեռանալ ,հազիվ եմ գտել ինչ որ մի բան,հանուն որի կարելի է ,գեթ կես վայրկյան շնչել ,դատարկ իմ այս ԿՅԱՆՔՈՒՄ.....
ես գտել եմ հիշողությունները ,մեզնաից հետո ես գտա դրանց......
ցավում է ԳԼՈՒԽՍ ,քեզանով լի գլուխս ,որի ներսում դու ես պտտվում ,ցավում է ուսերս ,գլուխս տանելով ,սիրտս ցավում է ,ինչ էր ինչ էր չեն ցավում իմ մեջ ,դու պտտվում ես իմ մեջ,ամեն հատվածում դու կաս ,երևի դու իմ եսն ես ,իմ ներքինը ,միայն արտաքին է իմը,ա՜խ այքան եմ սիրում միթե քեզ ,միթե քեզ պաշտում եմ այդքան ,որ իմ մեջ դու ես միայն ,դու ու էլի ԴՈՒ .
իսկ առաջ ,հիշում ես մեր առաջը ,իմ մեջ կար ես և դու ,մի բառով ասաց ,մենք կաինք իմ ներսում ,իսկ հիմա երկուսնել գնացին ,մնաց նա ում սիրում եմ դեռ ,այդ քեզ եմ սիրում ,ա՜խ ԴՈՒ..........
օօօօ՜օօօօօօօ՜օ էլի լուսաբաց ,տանջող սառնություն,դող ,մենակություն ,ու անթիվ վառված ԾԽԱԽՈՏՆՆԵՐ ,որ լցվել են սնեյակիս մեջ ու խեղդում են ինձ ,ա՜խ այդ կարոտի ծուխը,ամեն կումի հետ քեզ կարոտում եմ ,ամեն կումի հետ կարոտից մոխրանում ,օօօօօօ՜օ լուսաբաց նորից,ցավոտ մի լուսաբաց.գիրկս առած այդ լուսաբացը օրորովում եմ ,քամվում ,ու քամում.......
չեմ զգում ոչինչ ,զգում եմ մեղմ դողոց ,ու մեղմ մենություն ,երանի ա՜խ ապրած վայրկյաններս մի պահ ապրեիր,իմ տեղը լինեիր,կմեռնեիր ՍԵՐՍ ,դեռ րոպեներ չանացած շունչդ կփչեիր ,ցավից կոռնաիր ,քեզ կճղեիր.
բա ես ինչ ասեմ ,լուռ ճղվում է ներսս ,պատռվում ,ցավոտ է չէ երբ վերքի վրա աղեն լցնում ,իսկ գիտես ինչ ցավոտ է ,երբ հոգու վերքի ,թաց վերքի վրա ԿԱՐՈՏ ԵՆ լցնում ,այնքան ցավոտ է որ ոչինչ չի օգնում ,ու այդպես ցավում է ,միջև երբ ինքդել չգիտես,մահու չափ չէ ,ավելին ցավոտ է ,այնքան որ ուղղակի լռում ես ,արցունքերդ գցում ներսդ,ու ծածուկ ՃՉՈՒՄ...........
Ուզում եմ ավարտվել ,փլվել ինչ որ մեկի ուսերին ,փլվել ու այլևս չվերականգնվել ,ուզում եմ ինչ որ տեղ գլուխս դնել ու աչքերս անվերջ փակել ,քննել ,նորից գրկել երազնները ,քեզ ու վայելել մարմինդ ,շնչել հոգիդ ,մատերդ համբուրել ,կրծքերդ թաթախել,տիրել քեզ նորից ,սիրով ՏԻՐԵԼ ,մատերով մազերդ շոյել ,լեզվով լեզուդ ուտել,ա՜խ երազ .
սխալ է էլի ,կյանքում երազել ,տրվել երազին....
չէ չեմ ուզում այդպես ավարտվել,ուզում եմ քեզ հետ ավարտվել ,քեզ հետ փլվել մի տեղում ,փոշիանալ ու անեանալ,սառը քամու հետ միախառնվել ու էլ չլինել......
է՜հ ,երնեկ այդ գժերին,որ էլ ՉԵՆ գժվի ցավից ,որ էլ չեն գժվի տառպանքից ,որ էլ չեն գժվի կրքից ու սիրուց ,երնեկ էդ գժերին......
Ծարաված հոգիս ,դնեմ մեղմ մարմնիդ ու նորից ննջեմ ,մոռանալով ամեն բան կյանքում ,լուռ տնքամ ականջներիդ ,ու համբուրներով նորից լցվեմ ,քեզնով նորից լցնեմ դատարկությունս,ու գոնե կես վայրկյան ,մեզ նորից ստեղծեմ ,ինչպես առաջ ,հիշում ես չէ ՄԵՐ առաջը ,,այն հինը ,որը փնտրում եմ ներկայում ....
ես որ հիշում եմ ,դու չգիտեմ ՍԻՐՈՒՆՍ.....
Մի լուռ կարոտ ամեն անգամ ,խեղդում է ինձ ու սպանում ,քարշ տալով թաց վերքերս էլ ավեելի ցավացնելով......
լուռ մի կարոտ,քեզ հետ միասին պտտվում է իմ մեջ ,ինձ տանջում ու ԱՆՎԵՐՋ ցավացնում ...
չէ -չ՜է իրոք չեմ ուզում խաբել քեզ,Չե՛մ ուզում խաբել ,դեռ սիրում եմ քեզ ,
ախ սիրունս ,ասա քեզ հետ ին՞չ անեմ ,ոնց քեզ վրնդեմ իմ ներսից ,ոնց քեզ վրնդեմ ու դուրս հանեմ իմ ներսից ,որ ամեն անգամ կարոտի ցավով ես չտառապեմ ,ասա ին՞չ որ մի բանձև որորվ քեզ կարող եմ ատել,որով քեզ կարող եմ մոռնալ ,ասա դու ինչպես արեցիր ,ախր ոնց վարվեմ քեզ հետ ,ախր ոնց վարվեմ քո պես ,ասա ,էհ դու չսիրեցիր ,իսկ ես սիրում եմ ,գուցե դրանից է որ ,չեմ կարող ատել ,չեմ կարող քեզ դուրս նետել իմ մեջից.......ու չեմ կարող մոռանալ ,երևի մոռացա քեզ մոռանալ ,Ես մոռաց ,մոռացա քեզ ՄՈՌՆԱԼ,դադարել մտածել քո մասին ,ես մոռացա քեզ ատել ,նույնքան ,որքան սիրում եմ ,մոռացա վարվել քեզ հետ այնպես ,ինչպես դու վարվեցիր ինձ հետ ,իրոք մոռացա ,և այժմ փնտրում եմ ,մի ելք ,մի բանաձև ,որով կարող եմ ՄՈՌԱՆԱԼ քեզ ,մոռանալ քո ԳՈՅՈՒԹՅԱՆ մասին...բայց չեմ կարող ,չէ իրոք անկարող եմ ,ինչպես մոռանալ քեզ ,երբ մարմնիս ամեն մի մասնիկով ՀԻՇՈՒՄ եմ քեզ ,ինչպես ատեմ քեզ ,երբ ամբողջ հոգով սիրում եմ..........
կուզեի իրոք ,այս դատարկ սենյակս լցվեր քո ՇՆՉՈՎ ,լցվերով ՄԵԶԱՆՈՎ....
գրկեի մարմինդ ու անվերջ քեզ տիրեի ,տրվեի ու ՏՐՎԵԻՆՔ իրար .....
բայց չէ ,չկաս դու ,չկամ ես ,ՄԵՆՔ այլևս չկանք........ՍԻՐՈՒՆՍ...........
.jpg)
No comments:
Post a Comment