Monday, 1 September 2014

Իմ ու քո աշունը ,էլ չի լինելու ............

Աշուն է դարձյալ ,աշուն է կրկին ,աշուն է իջել հոգուս պատերին ,ու սերս տերևի նման ,կարոտ քամուց օրորվում է ցած .....
Աշուն է իջել ,լռել են փողոցները ,լռել են հետքերը մեր ,իմ ու քո ,ախ գեթ մի պահ թող վերադառնար աշունը մեր ,մի քանի վարկյանով լցներ մայթերը իմ ու քո ,ու լռությունից փշաքաղված օդում ,նորից տերևի նման ,շշջային սիրո շշուկները մեր.........
Աշուն է ,թախիծ է ,նորից ամրոպ է ,նույն է աշունը ,սակայն թող այս աշունը մի քիչ ուշաներ ,ու մի քանի վայրկայնով գար աշունը մեր ,իմ ու քո...............քո ու իմ ...թող այս աշունը միքիչ ուշանար ,ու գար նորից աշունը իմ ու քո ...մեր աշունը ......հին աշունը մեր ;

Լռություն է ,մթություն ,փշաքաղված մենություն ,աշուն է իրոք ,տես աշունն է դարձյալ ,սակայն մեկ է թե աշուն է ,թե ամառ ,և թե ձմեռ թե գարուն ,մեկ է հավատա,ինչ տարբերություն ,աշունը իր հետ քեզ չի բերել ,ու ոչ մի եղնակ չի բերել քեզ ,մեկ են հավատա ,մեկ են սիելիս ,եղանաներս նույն է ու նման ,եղանակներս նույն գույն ունեն ,նույն են սիրելիս ,իմ եղանակը մեկն է հավատա իմ հոգու մայթերին աշուն է միշտ .....փշաքաղված աշուն է միշտ.............սակայն մեր աշուն է միշտ.......


Աշուն է ,ու աշուն կրկին ,թափառում ենք մայթերով իմ ու քո ,ես ու կարոտս ,աչքերիս իջել է աշուն ,ու արատասվում ենք աշուն ու ես ,ու արտասվում են մտքերը մեր ..աշուն է աշուն ,բայց ո՞ւր ենք մենք ,միթ՞ե չենք լինելու ,միթ՞ե դատարկ են մնալու մայթերը մեր ,միթ՞ե իրարու գրկաց ու գրկախառնված չենք սպասելու հաջորդ աշնանը,ու՞ր է աշուն իմ ու քո,ին՞չ կլիներ եթե նա գար ,նա գար լիներ այստեղ ,գրկեր օդը `ինձ ու քեզանից դատարկված ,գրկեր քամու նման ինձ ու քեզ ,ու մենք տերևների նման ,իրար գրկած օրորվեինք ,սիրեինք ...ո՞ւր է աշուն իմ ու քո..........



սառել են այտերս ,արևը կարծես սառն է ջերմացնում ,սառն է օդը ,ու հաճելի է ,հաճելի նույնքան ,որքան քո ներակայությունն է սառը ,և տեսնես ինչ՞ն է փոխվել ,նման է աշունը այն աշնան ,ու այդ այն աշունը անգամ նման է այն աշնան ,իրար են նման աշուները բոլոր ,տարբեր էր միայն աշունը իմ ու քո ,և սառած մի մտորում է մեջս շշնջում ,որ իմ ու քո աշունը էլ չի լինելու ,ու արտասվող այս աշունը ,դատարկ է արտասվելու ,անիմաստ է լացելու ,անիմաստ է անձրևը ,անիմաստ է հավատա.........



Աշուն է դարձյալ,աշուն  է կրկին ,աշուն է իջել ուսերիս վրա ,աշուն է իջել հոգուս պատերին ,ու զգացմունքերս տերևի նման ,կարոտ կոչվող այդ քամուց ,դանադաղ ու նուրբ օրորովում են ցած....
Աշուն է իջել ,մայթերին մեր ,ու ծածկվել է հետքերը մեր ,մնացել են միայն աշուն ու ես ,չկանք սիրելիս ,չկաս սիրելիս ,ու մենակությունս դողում է ցրտից , լռությունը փշաքաղվել է ,տատանվում է օդը իմ ու քո բացակայությունից ,ախ հոգուս վրա աշուն է իջել,պատերի վրա աշունն է լալիս ,ու լացի տակ թաքնված մի լռություն ,կամանց շշնջում է ` որ իմ ու քո աշունը էլ չի լինելու ...........



երանի մի պահ այս աշունը ուշանար միքիչ ,փոխարենը մի քանի վայրկյանով գար աշուն իմ ու քո ,մեր գնացած աշունը սերս ,բայց այս աշունը տարբեր իմ ու քո աշունից ,քամու թևով ականջներիս մեջ մեղմ շշնջում է ,որ իմ ու քո աշունը միտք չունի գալու ,իմ ու քո աշունը էլ չի լինելու ...........

No comments:

Post a Comment