Անառակ ազատություն....

Ու նրան գրկեցի ,նախ դրեցի գրկիս մեջ ապա մեջքը գրկելով սկսեցի համբուրել նրա մեծ կրծքերը ,ապա շոյեցի նրա հաստ շուրթերը ...տարիքով մի կին էր արդեն ,նրա մարմնից զգում էի արդեն հասունացած բույրը ,ու սկսվող վաղ ծերությունը .նրա տնքացող մարմինը անվերջ խաղեր էր տալիս հոգնած ոտքերիս մեջ ,նրա չհագեցող կիրքը անվերջ ուտում էր ինձ ,նրա մեջ ճեղքված էր արդեն հոգին ,որից ես քամու էի նրա մեղավոր ու անառակ բույրը ...անգամ շուրթերիցս արդեն կաթիլ առ կաթիլ ինջնում էին կրքից սերմված քրտինքը ,անվերջ կաթալով նրա կրծքերի մեջ,նրա կրծքերը սիրեցի քանզի նրանց տակ սիրտեր ապրում ,նրա շուրթերի մեջ ես սիրեցի նրա հոգին ,նրա մատների մեջ սիրեցի ինձ կիրք տվող մի սառնություն ..ախ նրա խաղերը ,իմ գրկում ,ախ նրա տնքոցները իմ մարմնիս վրա ,նրա հիմար ու անառակ մարմինը ես անվերջ ուտում էի ,ու քարշ տալիս ,ոտքից գլուխ նրան պատելով իմ տանջված կրքից կաթացած քրտինքներով ...ախ նրա ոտքերը ,ու դուրս ցցված կրծքերը ,ախ իմ ազատ անառակ ,այդ ինչպես էիր ինձ ցավեցնում ,ցավեցնում հոգիս ....
Սևացած գիշեր էր ,սենյակում վառվում էր միայն լռությունը ,նա մերկ մոտեցավ ,լաց էր լինում ,ապա մոտեցա նրան ,ձեռքը բռնեցի ու համբուրեցի ,-ես չեմ խոնհարվում ձեր առաջ ,բայց քանի որ դու մայրես ,ու ունես արդեն մաքուր մի հետք այս կյանքում ,ու քո կեղտոտ հոգով ու մարմնով,ստեղցեցիր մի փոքրիկ ծաղիկ ,ես դրա համար համբուրում եմ քո ձեռքը ,ապա նա գրկեց ինձ ու սեխմվեց գրկիս մեջ,տալով ինձ եկնային հաճույք ,նա դողում էր ,գուց է իմ հոգու ու մարմնի ցավը նրան ուղղակի մտրակում էին ,նա դիմացկունն էր ,նրա նուրբ մարմնի տակ կար ուժ ,որը դիմակայում էր իմ անսահման ցավին ,սակայն նա քիչ- քիչ քար է սրտից ավազ էր դառնում ,քանզի ես արդեն կոտրել էի նրա մեղմ հոգին ..սակայն կիրքը ինձ ավելի գերեց ,ես չոր էի ,միայն քամում էի նրա հոգին նրա շուրթերից,ու նրա բույրը ,նրա կրծքերից.
Ախ անառակ ազատություն ,դու մի պահ կոտրեցիր իմ ցավը ու իմ հոգին ,նրան լքեցի,քանի որ սիորում եմ միայն մեկ բույր,նա դեռ շհնչահեղձ լինելով տնքում էր անվերջ սպիտակ սավնների մեջ պառկած,նրա ծերացող բույրը որը հետևում էր ինձ ամբողջ գիշեր ,նրա ոտքերը ,ու սրտից հոսող նրա լացը,թե ինչու էր նա լացում ,ափսոս որ այդ պատճառը ես էլ չգտէի..-Անառակ Լսիր պատանի ,լիցքաթափվեցիր .ես լռեցի ,սակայն դա մի պահ Անանուն-Գիտես ,կյանքն արդեն ինքն իսկ սեքս է,լսիր Պոռնիկ կյանքում գտիր մաքուր հաճույքներ ,տրվիր այն մարդուն ,ով քեզ կտա սեր,կիրք ,ցավ Անառակ-դու այդ ամենը տեվցիր Անանուն-ոչ ,ես քեզ չեմ կարող սիրել,քանզի իմ սեր արդեն սիրված է ,քեզ միայն տվեցի ցավ ու կիրք.նա լռեց,խորը աչքերիս մեջ նայեց ու բացեց իր կրծքալը Անառակ-միթե տեսել ես նման գեղեցիկ կրծքեր ..-Անանուն,գեղեցիկ ու մեծ կրծքեր ունես,բայց ես կնոջ կրծքերի մեջ տեսնում եմ սիրտը ,որբ բաբախում է ,Անանունդ կասես -Անառակ...ես անուն չունեմ .-պատասխանեց նա ...ու նա դեռ չեր ծածկել կրծքերը ,մոտեցա նրան ,ու ականջների մեջ շշնջացի `ես արդեն քեզանից բավարաված եմ,ես չեմ կարող նորից ծծել քո կրծքերի ծերացած բույրը ....ու նայեց աչքերիս մեջ -Անառակ-գնում ես պատանի ,-ու սկսեց ծիծաղել -Անանուն. ինչու ես ծիծաղում ,ինչ է լավ չեմ տնքացրել քեզ -Անառակ դրա մասին խոսք լինել չի կարող -ու գլուխը թեքեց դեպի պատուհանը ,քամի էր ,ու մեղմ անձրևի կաթիլներ ,որոնք կամանց կամանց կաթում էին նրա պատուհանների վրա ...-Անանուն գնանք քայելնք ,միքիչ կցրվես .-Անառակ այո ,լավ միտք է ....
Մենք քայլում էինք ,անձրևից հարբած փողոցներով,նա իմ թևն էր մտել ու անվերջ ծիծաղում էր , նա հարբած էր .-Անանուն ,քանի անգամես պառկել քեզ տիրողի տակ -Անանռակ.ինչու այդպես ձևակերպեցիր հարցդ -Անանուն.ախր ես......-Անառակ.լռիր ,ես կասեմ շատ շատերի ,բայց միայն մեկից եմ սեր ,կիրք ու ցավ զգացել.նա հիմա ամուսնացած է ,նա ինձ ստիպեց դառնալ անառակ ,ով քարշ է գալիս ուրիշի մարմնի տակ.....ու մենք անվերջ քայլում էինք ,գիշերվա մեղմ տեսքը ,մնացել էր իմ հոգում դաջված,նրան տիրելուց հետո ,հասկացա ,որ բոլրն էլ հոգի ունեն ,նրա այդքան գեղեցիկ ու հաստ շուրթերը անվերջ խոսում էին ,պահ էր գալիս նա ծիծաղում էր ,պահ էր գալիս որ գոռշանում էր ...նրա մեղմ աչքերը ,նրա մեղմ մեջքը ,ու նրա անվերջ խաղերը դաջված մնացին ,սիրո կարոտախտով տառապած հոգուս ու մարմնիս վրա ....ախ այդ գիշերը ,մի պահ թվում էր թե ամենա երջանիկ պատնաին եմ ես նորից .......բայց ոչ ,հավատացեք անգամ կրքի գրկում ,մեկե ցավս եռում էր ....նրա հաստ շուրթերը համբուրեցի ,նայեցի մեղմորեն նրան ,-Անանուն,մի օր երբ նորից գամ ,այդ անգամ կգրկեմ քեզ ու մեղմորեն կծեծեմ մեղավոր հոգիդ..եղիր երջանիկ ,իմ առաջին պոռնիկ ..նա հպարտորեն նայեց աչքերիս մեջ,ու մեղմ շշնջաց,`-Անառակ ,քո գրկում ես զգում էի ջերմություն ,զգում էի սառնություն ,ու չորը ծեծոց......
_________________________________________________________________________

Կան իսկական կանայք,և կան կանայք ....նա կին էր բայց ոչ իսկական ,նա նաև կյանքի պոռնիկն էր ,ու կյանքի տակ խաղացող ու փչացած մի էակ...նա երախա ուներ ,սակայն այդ պահին մոռացել էր դրա մասին ......կյանքում ,կան պահեր որ ինքտես որորշում ,թե ով  է մաքուր ,թե ով է ցեխոտ ...նրա հոգին մաքուր էր ,բայց նրա մարինը ցեխոտ էր ,քանզի քանի անգամ է նրա մարմինը խաղացել ու քամել տարբեր մարդկանց կիքրը ,ու քարշ եկել նրանց ծանրացած մարմինների տակ.......Ախ նրա ծերացած բույրը ,նրա կրծքերը ..ինչքան տարան ինձ երջանկության սահմանին ու ետ բերեցին ...Պոռնիկ,ախ այդ պոռնիկը ,ինչքան սլացիկ էր նրա մարմինը ...մեկ-մեկ կարոտում եմ նրա խաղերը իմ գրկում .
Ես նրա միշտ կհիշեմ ,չևոր նա Անառակ Ազատություններ .....