ԻՄ ԸՆՏՐԱԾ ԲԱԽՏԸ......
Ուզում եմ մի քիչ արտասվել,չհարցնե՛ս ,թե ինչո՞ւ, ուզում են արցունքններս խոսել,պատմել քո մասին ,երազել քեզ ,ուզում են արցունքներս խոսել ինձ հետ ,կուտակված լռությունը ճչալ այստերիս ,ուզում եմ արտասվել ,չհարցնե՛ս թե ինչու ,ուզում եմ ասյօր արցունքններով խոսել:
Հոգի՛ս , մի չձուլված մարմին եմ քեզ,երան՜ի ձուլվեինք մի պահ ,գրկեինք իրար ,բանաինք իրար ,իմ սրտին հպվեիր, ու բուժեիր այն ,կամացուկ մտնեիր հոգիս ,լռեցնեիր կարոտս .
Իմ հոգին ես դու ,մարմնիցս դուրս ,ե՛կ ձուլվենք իրար ,մեկը դառնանք ,ես քեզ անվերջ սիրեմ ,իսկ դու անվերջ ինձ գրկես ,չսիրելով մնաս ինձ հետ :
Մրսում եմ արևի տակ,երան՜ի արևը կարողանար հոգինել ջերմացնել ,լցներ հույսով,լցներ տաքությամբ ,ա՜խ հոգիս գրկողններ չկան ,մրսում եմ մռայլ այս կյանքում ,վշտահար այս ու այն կողմում ,արևներ եմ փնտրում մարդկանց աչքերում ,սակայն անափ ծովի նման սառն է նրանց աչքերը մռայլ ,չ՛ե հոգիս ,գրկի՛ր ինձ ,ձեռքդ տու՛ր ,դու ես իմ արևը ,իմ մռայլ կյանքի միակ իմ զգացմունքը ,քեզանից բացի ոչ ոքին չեմ զգում ,քո ձեռքից բացի, ոչ ոքի ձեռքը ես չեմ կամենում ,գրկի՛ր ինձ հոգիս ,տա՛ր ու բեր ցավերը իմ ներսի ,մշտադալար իմ խորության մեջ կուրացած աչքերիս ճամփա ցույց տու՛ր ,տար հեռավոր մի անկյունում նտեսցրո՛ւ ,ցավաց աչքերիս քուն բե՛ր ,ննջեցրո՛ւ մարմինս ,ա՜խ հոգիս տա՛ր ու բեր ,օրոի՛ր հոգիս ,հոգիս ա՜խ հոգիս, լռեցրու երազնները իմ ,անկատար ոչինչ մ՛ի թող որ զգամ ,թո՛ղ որ զգամ շոշափելին ,լռեցրո՛ւ զգացուքնները իմ ,իսկ վերջում դու լռիր ,քնեցրո՛ւ հոգիս ,ճչացող արցուքններս ննջեցրո՛ւ հոգիս:
_________________________________________________________________________________
.jpg)
_________________________________________________________________________________
ՈՒզում եմ մոռացվել ,փախչել ինձանից ,օտարվեմ ամենիքց ,կպչուն թվացող այս ցավը ինձ ուտում է ներիսց ,քո ցավը ..մեկ ,երկու ,երեք,չորս ինչքա՜ն-ինչքա՜ն ցավեր ունեմ ես,ակամայից ստացված ցավեր ,ոչ իմ ցանկությամբ .մեկ, երկու ու ավելի կարոտ ունեմ ,մեկ դու ես ,մեկ հոգիս ,մեկ մարդմինդ, ես քեզ առանձին- առանձին եմ կարոտում ,անգամ քո լռություննը առանձին է քեզանից .մարմինդ հեզ ու սառը, մարմինդ,անգամ մարմինդ էլ է առանձին ,ես քեզ պաշտում եմ առանձին, ու առանձին ,քո շշուկն անգամ ,ախ քո շշուկն անգամ կարոտում եմ ,քո սառը կրակը ,որ վառել է ուրվական իմ սերը ,դա էլ քեզանից առանձին եմ կարոտում .ա՜խ սիրում եմ ,սիրում եմ քեզ,քեզ որ բաժանում եմ մասերի ու անվերջ սիրում ,կրծքերդ ,անուշ բույրդ ,ձեռքերդ ,հոգիդ ,գիտե՞ս փաստորեն `հինգ, վեց ,տաս ,փաստորեն ես քեզ մեկ սիրով չեմ սիրում,քեզ անվերջ եմ սիրում ,հաշիվ ունեմ ,քո հաշիվը որ ամեն անգամ թվերիցս էլ ես անցնում ,սիրում եմ ձեռքերդ ,որ գրկում են մարմինս,պատում գիրկս ,շոշափում քեզ ,քո լռություննը ,քո երազններն անգամ ես շոշափում եմ ,ա՜խ սիրելիս, մեկ, հինգ, անգամ հարյուր ,քեզ տասնապատիկ անգամ եմ ցանակնում ,քեզ ցանկանում եմ հոգով ու մրամնով ,քեզ ցանակնում եմ, մաս առ մաս ,ուզում եմ քեզ վայելել ,հետո վայելել քեզ մաս առ մաս ,մեկ սիրտդ,մեկ կրծքերդ,մեկ հեշոտցդ ,հետո շուրթերդ ,դո՛ւ ա՜խ դու ,իմ անթիվնես ,դու իմ վերջին ես,երբ քեզանով սկսվեցի ,էլ չավարտվեցի ,դու եղար սկիզբ ,հետո անվերջը ,միթ՞ե սիրելիս քեզ մաս առ մասեմ պաշտում ,մեկ սիրում եմ մարմինդ ,երկու ցանակնում կուրծքդ,երեք ունկնդրում լռությունդ ,հինգ վերապրում քեզ ,ու անթիվ պաշտում էություննը :
_________________________________________________________________________________
.jpg)
Անկղեծ ասած, ես էլ չգիտեմ ,թե ինչ է ասել անկեղծ ասած,քեզ պաշտումեմ թ՞ե սիրում ,միթ՞ե պաշտելը ավելին է ,չ՛է սիրելիս ,ես սերը ավելին եմ դասում ,երբ սիրում եմ քեզ,համ կարոտում եմ ,համ տենչում ,համ զգում քեզ,իսկ պաշտելիս կուրանաում եմ ,կապվում քեզ հետ ,իսկ երբ կապվում եմ, կուրանում են նաև կարոտս ,տենչս,սերս անգամ ...ախ չ՛է ավել լավ է ես քեզ սիրեմ ,պաշտել չեմ կարող ,ծարավ լինելուց ,սոված մնալուց վախենում եմ,շատեմ վախենում:
Ինչպես տերևը աշնան , տրվում եմ քամուն , ուզում եմ հասնել անսահմանությանը ,գլորվեմ նրա ցավաց գրկում ,անվերջ հարբել եմ ուզում ,մոռնալով որ տերև եմ կյանքում ,տերև, որ մոռացավ աշնան հետ հեռանալ ,սիրահարվեց մեկին ,մեկով տարվեց ու չհեռացավ ,մոռանամ, որ տերև եմ անտուն,անտուն մի տերև:
Բայց ես հոգնել եմ.գուց՛ե ավելին ,գուց՛ե մեռել եմ ,շնչում է սերը իմ մարմնում ,մեկ ցավեցնում վերքերս թաց,երկու ուտում ու ավերում հոգիս,յոթ քարշ տալիս ,ա՜խ չգիտեմ, գուցե տաս ,նա սպանում է ինձ ,կամ արդեն սպանել է ,բայց ապրում եմ ,ու ցավում ,ցավից հարբում ,ցավից տխրում ,ինքս ել չգիտեմ թե ինչում եմ ցավում ,ցավ թ՞ե սեր ,ցավն է ինձ սպանում ,թ՞ե սերը ,հ՞ը ,ասացե՛ք հա ,դա էլ չգիտե՞ք ,ես կասեմ `սերը սպանում է բայց չես մահանում ,սերը ուտում է բայց չես սպառվում ,մեկ նվիրվում եմ ,մեկ փոշմանում , Աստված իմ ,էլ ինչո՞ւ եմ անվերջ սիրում ,երբ ես էլ չգիտեմ, թե ինչեմ սիրում :
Իմ բախտնել այպիսին է ,այս տեսակի , ինչո՞ւ եմ բախտից բողոքում ,երբ այդ բախտը ես եմ ընտրել ,ես եմ սիրել ,ու քեզ տրվել,քեզանից ին՞չ եմ ես անվերջ պահանջում , այդ սերը ես եմ միայն սիրել, ոչ թե դու ,բայց քեզանից մի բան եմ խնդրում ,մն՛ա ինձ հետ ,թեկուզ և մի պահ,մն՛ա գոնե մի վայրկյան ,արնոտ վերքերով գրկեմ մարմինդ ,արնոդ շութրերով համբուրեմ շուրթերդ ,ա՜խ սիրելիս դու իմ սկիզբնես ,ու անվերջություննը, ին՞չ անեմ Աստված,իմ ընտրած բախտը իմ իսկ ձեռքերում ,ցավում է ,ցավում ,վառում,ին՞չ անեմ Աստված,միթ՞ե երկրոդ անգամ էլ կարողեմ սկսել ,որտեղի՞ց սկսկեմ ,որտեղի՞ց սկիզբ գտնեմ ,երբ անվերջացել եմ նրանով : Իմ ընտրած բախտը ինձ ասում է `Յոթ ,երեք,հինգ,մեկ,երկու այդպես միջև անվերջություն : Իմ ընտրած բախտը իմ ձեռքերում ցավում է ցավում :
_________________________________________________________________________________
.jpg)
___________________________________________________________
Ես գոռում եմ ,ես ոռնում եմ,սակայն, ոչ ոք չի լսում ,ոչ ոք չի տեսնում :
Իմ մեկը անվերջացել է ,միակ դարցել ,ու մենակ թողել :
No comments:
Post a Comment