Մնալ նորից ,մնալ ,մնալ այտեղ ,որտեղ չկաս,մնալ ու սպասել ,մնալ ու ամբողջ հոգով սպասումը ապրել ,մնալ ու այդ դատարկության մեջ երևակայությամբ նկարել քեզ,մնալ ու քո չներկայությունը դարձնել ներկայություն,քեզ պատկերել ,պատկերացնել ,քեզ զգալ ,ու անվերջ սպասել..........
մնալ ,լոկ մնալ , մահացած սիրո մեջ մնալ ,մնալ լոկ թաղված հիշողությունների մեջ ,մնալ լոկ կարոտի մեջ ,ու անվերջ մնալ ,ցավալ ու կրկին ցավալ ,եվ ին՞չ անեմ ես,ո՞ւր գնամ ,որտե՞ղ լինեմ ,ուրել լինեմ ցանկացած մի տեղ վերածվում է դատարկության ,ցանկացած ամբող վերծավում է մենակության ,մենակության անսպառ վայրկյանները ,որոնq ներսս կրծում են այնպես ,կարծես ինչ որ հրեշ ,որը կրծելով չի դադարում կրծել ..........
է՜հ իսկ ինչ անեմ ես ,ոտքերս ցավում են ,ձեռքերս քեզ չգրկելուց դողում են ,շուրթերս քեզ չհամբուրելուց չորանում են ,մեռնում եմ չ՞է ,ինչպես դանդաղ մեռնում է հիշողությունը ,ինչպես դանդաղ մեռնում է սերը ,ու զգում եմ ,ոնցեմ դանդաղ այս տառապանքից ու տանջանքից մեռնում ,մեռնում ինչպես բառերը ,որոնք այդպես չեն ասվում ,դառնում են մահացած մի լռություն..............
Մնալ ու նորից մնալ ,այնտեղ որտեղ մահանում է մարմինը ,հոգին ,մնալ բայց սպասել ,լոկ գուցե նորից կյանքը արթնանա ,եվ գուցե նորից հիշողությունները նորից հետ գան ,մնալ ,կամ գուցե երևի ոչինչել չփոխվի ,կամ գուցե փոխվի, բայց գուցե ,ա՜խ գուցե ոչինչ առաջվանը նման չլինի ,եվ գուցե ,ա՜խ չգտեմ ,գուցե ոչինչել չգիտեմ ..........
երբ լոկ հանդիպենք ,անծանոթի նման ,կժպտանք իրար ,լոկ մի ակնթարթ կնայեք իրար աչքերի մեջ ,ու այդ ակնթարթում մի քանի վայրկյանում մեր աչքերի առաջ կանցնենք մենք ,կանցնեն մեր հիշողությունները ,ու ինքս ինձ զոռով կպահեմ ,կփակեմ ու կբանտարկեմ աչքերիս ջուրը ,որ չնկատես ինչպես են կամանաց կամանց գահավիժվում արցունքերս ,և լոկ անհոգ մարդու պես կժպտամ ,կժպտամ այնպես ,կարծես այդպեսել պետք է լիներ ,ու մենք խբաբենք իրար ,լոկ կխաբենք ,բայց հոգուս խորքում ,ա՜խ հոգուս խորքում ,կրծում է կարոտը ,կարոտը ........ու չեմ փորձի ամեն գնով նորից վերդարցնել քեզ ,իմանալով որ քո վերդաձով այնքան բան կփոխեիր ,այնքան բան հետ կբերերի ,ոչինչ չեմ անի,լոկ կժպտամ այնպես,կարծես ոչինչել չի եղել քեզանից հետո.............
եվ իրոք իմ հոգու ,հոգուս ցավոտ ճաքը գուցե այդպեսել մնա ճաք,այնքան է ցավում պատերը հոգուս ,որ ցավից անգամ էլ բան չեմ զգում ,ոչինչ չի դառնա էլ ետ,մնում է միայն ,մոռանալ ,մոռանալ ու հեռանալ ,բայց ինչից հեռանալ ,ինքս ինձանից ,միթե կարող եմ փախչել կարոտից ,հիշողություններից,միթ՞ե կարող եմ փախչել քեզ սիրելուց ,միթե կարող եմ փախչել ,ոչ չեմ կարող փախչել ,ու ինչի՞ց ,ինչ՞ից հեռանալ ,ինչ՞ը մոռանալ,միթե կա նման մի բան ,նման մի հնարավորություն ,չ՛է չկա ,լոկ անհույս հույսս դնում եմ ժամանակ վրա,գուցե օրերից մի օր դառնաս լոկ մի հիշողություն,որին հիշելիս ոչինչ չեմ զգա ,որին հիշելիս ցավն ու կարոտը ինձ չեն կրծի...
լոկ մնում է մոռանալ ,մոռնալ միայն մոռնանալ,ու նաև հեռանալ.......
Անկեղծ ասած
Դեռ սիրում եմ նրան ,մեկ-մեկ կարոտում ,անցած գնացածս ,մեկ-մեկ չդիմանալով ,աչքերս պոռտկում են ,մեկ-մեկ անգամ ժպտում եմ ,աչքերս փակում ,ու գուցե նաև երազում ,տեսնել նրան ,գրկել ,համբուրել ,ուսերին հենվել ,գլուխս դնել նրա կրծքերին ու անվերջ երազել....
Դեռ ամբողջ մարմնով սիրում եմ նրան ,խենթանում ,կուչ գալիս մի անկյունում ու կարոտից ոռնում ,դեռ տարված եմ նրանով,դեռ ,ա՜խ դեռ կարոտում եմ նրան........
Նրա նայվածքը,նրա լռությունը,նրա շարժն ու անշարժություն ,նրա ախ նրա ամբողջ էություն ,կարոտում եմ ,մատներիս ծայրով,մազերիս ծայրով ու շնչով ,դեռ կարոտում եմ նրան.....
Եվ ինչպե՞ս շնչեմ ,կարոտ այս ,ծանր օդի պես նստել է շնչիս,հիշողությամբ փաթաթել վզիս ,ինչպե՞ս շնչեմ ,երբ լոկ հոգիս ծանրացել է ,եվ ինչպե՞ս շնչեմ ,կաս՞ես ,թե կլռես,խեղդվում եմ լռությունից այս ,ծանր է զգալ լռությունդ ,ծանր է չլսես խոսքերդ ,գեթ մեկ անգամ արդյոք կնվիրես մեկ բառ ,քո խոսքերը ,ես ապռում եմ քո խոսքերով,քո շշունջով,քո ծիծաղով,քո քո ամեն ինչով ապրում ես ,կանգանել ես լուռ ,անշունչ էակի նման ,ոչ խոսում ես ,ոչ շարժվում ,խեղդվում եմ ,խեղդվում քո լռությունից ,քո համրությունից ,շունչս չի հերիքում.........գեթ օթդ տուր ,ներարկիր շորթերիս ,օգնիր շնչել ,օգնիր ..............................
դու առանց ինձ....... ......ես՝.....առանց քեզ.չէ դու առանձ ինձ գոյություն ունես,ապրումե ս ,իսկ ես առանձ քեզ գոյատեվում եմ ...........
եվ քեզ հարցնում եմ լոկ մի բան "Ու՞ր ես եկել, գիտե՞ ս արդյոք"..,գիտես արդյոք որ նորիք անծանոփնեք իրարու ,մենք չկանք ,մեր առջավնը չկա սրելիս...........
էհ հոգնել եմ ,իրոք...............
No comments:
Post a Comment